ΑΠΕΝΤΟΜΩΣΕΙΣ – ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΕΙΣ – ΦΙΔΟΑΠΩΘΗΣΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μικροβιοκτονία - COVID-19

Οι κορονοϊοι είναι μια ομάδα ιών, που συνήθως προκαλούν λοιμώξεις του αναπνευστικού, σε ανθρώπους και ζώα.
Ο Covid-19 είναι ένα νέο στέλεχος κορονοϊού που πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα στα τέλη του 2019.
Κάποιοι πιστεύουν ότι προήλθε από κατανάλωση μολυσμένης νυχτερίδας. Άλλοι πιστεύουν ότι παρασκευάστηκε σε εργαστήριο. Σημασία έχει ότι υπάρχει και έχει εξαπλωθεί ραγδαία σε όλο τον πλανήτη. 
Ο Covid-19 μεταδίδεται κυρίως με σταγονίδια ενός μολυσμένου ατόμου, με το φτέρνισμα, το βήχα, ή ακόμα και με την εκπνοή.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Κυριότερα συμπτώματα : πυρετός ξηρός βήχας, δύσπνοια, κούραση. 
Πιο σπάνια συμπτώματα : πόνοι, πονόλαιμος, πονοκέφαλος, διάρροια, απώλεια γεύσης και όσφρησης, νεφρική ανεπάρκεια κ.α.  
Προσβάλει όλα τα άτομα ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου. Υπάρχουν άτομα που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, ενώ άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες νοσούν βαριά και ο ιός γίνεται πολλές φορές θανατηφόρος.

ΠΡΟΛΗΨΗ
Η καλύτερη  πρόληψη για την  αποφυγή της μετάδοσης του ιού είναι:
Τακτικό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και αλκοολούχο αντισηπτικό υγρό και η αποφυγή της επαφής των χεριών με μάτια μύτη, στόμα.
Η απόσταση ασφαλείας περίπου 2m και η χρησιμοποίηση μάσκας.
Όταν βήχετε ή φτερνίζεστε να το κάνετε στο εσωτερικό του αγκώνα ή σε χαρτομάντιλο.
Αν αισθάνεστε αδιάθετος μείνετε σπίτι, ενώ αν έχετε πυρετό, βήχα δυσκολία στην αναπνοή ή κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Παρά τα μέτρα προστασίας καθημερινά συνάνθρωποί μας μολύνονται από τον ιό. Στους χώρους από όπου περνούν τα άτομα αυτά, κάνουν διασπορά του ιού. Τέτοιοι χώροι είναι οι χώροι εργασίας, τα νοσοκομεία, ξενοδοχεία, μέσα μαζικής μεταφοράς, σούπερ μάρκετ, οι κοινόχρηστοι χώροι και τα σχολεία. 
Ο covid-19 έχει την ιδιότητα να παραμένει ενεργός για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω σε επιφάνειες. 

Ο χειροκίνητος καθαρισμός επιφανειών είναι μια πρώτη λύση, αλλά τις περισσότερες φορές δεν είναι αρκετός, ειδικά σε μεγάλους χώρους, ενώ τα αιωρούμενα σωματίδια δεν μπορούμε να τα καθαρίσουμε.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Η πιο ιδανική και αποτελεσματική μέθοδος είναι ο νεφελοψεκασμός με συσκευές fogger, όπου γίνεται καταπολέμηση των αερομεταφερόμενων παθογόνων μικροοργανισμών, καθώς επιτυγχάνουμε απολύμανση σε μεγάλες επιφάνειες σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Δυστυχώς οι εφαρμογές αυτές δε δρουν προληπτικά για κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να μας προστατεύουν από επικείμενη προσβολή, αλλά κάνουν καταπολέμηση του ιού. 
Επομένως σε χώρους όπου συχνάζουν διάφορα άτομα, είναι αναγκαία η συχνή και τακτική εφαρμογή απολύμανσης των χώρων αυτών, για την διατήρηση της υγιεινής και την αποφυγή μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών.

Τα κουνούπια θεωρούνται τα πιο σημαντικά αιμομυζητικά έντομα που μεταδίδουν ασθένειες και ενοχλούν με τα τσιμπήματά τους ανθρώπους και ζώα. Τα κουνούπια μπορεί να μεταδώσουν πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως: ελονοσία, δάγκειο πυρετό, εγκεφαλίτιδα, κίτρινο πυρετό κ.ά.

​Τα κουνούπια γεννούν τα αυγά τους μέσα σε στάσιμο  νερό και τα στάδιά τους, προνύμφες και νύμφες, βρίσκονται επίσης μέσα στο νερό. Μπορούν να γεννήσουν τα αυγά τους σε γλυκό, υφάλμυρο, ακόμα και αλμυρό νερό. Έχουν τη δυνατότητα να αφήνουν τα αυγά τους και σε μικρές συγκεντρώσεις νερού, όπως: σε βαρέλια με νερό, σε στέρνες, σε στάσιμα νερά σε κήπους, σε άχρηστα λάστιχα αυτοκινήτων, στα υπόγεια των οικοδομών, στους υπονόμους των πόλεων, στα πιατάκια των γλαστρών κ.α.

Μόνο τα θηλυκά κουνούπια πίνουν αίμα και αυτό μόνο όταν θέλουν να γεννήσουν τα αυγά τους. Τα θηλυκά τον υπόλοιπο χρόνο, όπως και τα αρσενικά, τρέφονται με τους χυμούς φρούτων.

Το πιο σημαντικό μέτρο για την καταπολέμηση των κουνουπιών είναι η εφαρμογή κατάλληλων προνυμφοκτόνων στα στάσιμα νερά όπου αναπαράγονται.

Η οικιακή μύγα (Musca domestica), λόγω των συνήθειών της και της κατασκευής του σώματός της, είναι ένας πολύ επικίνδυνος φορέας παθογόνων μικροβίων. Οι μύγες είναι προσαρμοσμένες στο να μεταφέρουν μικροοργανισμούς στο σώμα τους και στην προβοσκίδα τους, όπου υπάρχουν μικρές τρίχες που παραλαμβάνουν ακαθαρσίες και μικρόβια. 

Στο σώμα τους ο αριθμός των μικροβίων κυμαίνεται από 1.000.000 έως 6.000.000. Τρέφεται, με την ίδια ευκολία, από τις τροφές του ανθρώπου και από ακαθαρσίες. Επειδή μόνο σε υγρή μορφή μπορεί να λάβει την τροφή της, παράγει από τους σιελογόνους αδένες της έκκριμα σιέλου, υγροποιεί τις στέρεες τροφές και ταυτόχρονα αφήνει πάνω τους τα περιττώματά της.

Οι μύγες είναι δυνατό να γίνουν φορείς πάνω από 100 παθογόνων μικροοργανισμών και να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες, όπως: μικροβιακή και αμοιβαδική δυσεντερία, σαλμονέλωση, τυφοειδή πυρετό, χολέρα, λέπρα, πολιομυελίτιδα, τέτανο, τροπικό θήλωμα, επιπεφυκίτιδα, σηψαιμία κ.ά.

Τα αυγά της η μύγα τα τοποθετεί σε κάθε οργανική ουσία σε αποσύνθεση, όπως κοπροσωρούς, ανθρώπινα περιττώματα, σκουπίδια κ.α. Από αυγό γίνεται προνύμφη (σκουλήκι) και από τις προνύμφες, αφού νυμφωθεί, γίνεται το γνωστό έντομο.

Η αναπαραγωγική ικανότητα της μύγας (Musca domestica) είναι πολύ μεγάλη. Ένα θηλυκό γεννά 120 με 150 αυγά σε κάθε ωοτοκία. Στη ζωή της πραγματοποιεί 6 τουλάχιστον ωοτοκίες. Δηλαδή, στη διάρκεια της ζωή της, που είναι περίπου 30 με 40 ημέρες, γεννά περίπου 900 αυγά.

Στους εξωτερικούς χώρους, η καταπολέμηση της μύγας γίνεται με τακτικούς υπολειμματικούς ψεκασμούς κυρίως τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες, περίπου κάθε 1,5 μήνα. Το χρονικό αυτό διάστημα μπορεί να μικρύνει, ανάλογα με τις περιβαλλοντικές και καιρικές συνθήκες (ηλιακή ακτινοβολία, υγρασία). Με ειδικά εντομοκτόνα (προσελκυστικά και προνυμφοκτόνα) γίνεται ψεκασμός σε εξωτερικούς τοίχους, κάδους σκουπιδιών και σε άλλες επιφάνειες όπου οι μύγες αναπαράγονται, βρίσκουν τροφή και αναπαύονται.

Μια άλλη μέθοδος είναι το επίχρισμα, όπου με ένα πινέλο εφαρμόζεται προσελκυστικό εντομοκτόνο σε κρυφές ή δύσκολα προσβάσιμες επιφάνειες. Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και σε εσωτερικούς χώρους.

Για τους εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιείται κυρίως ηλεκτρική εντομοπαγίδα με κολλώδη επιφάνεια. Οι εντομοπαγίδες έχουν λυχνίες με ακτινοβολία UV, οι οποίες προσελκύουν τα ιπτάμενα έντομα, τα οποία στη συνέχεια παγιδεύονται στην κολλώδη επιφάνεια.

Οι ηλεκτρικές εντομοπαγίδες είναι αθόρυβες κατά τη σύλληψη του εντόμου και διαθέτουν όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά ασφαλείας που απαιτούνται από το σύστημα διασφάλισης υγιεινής (HACCP). Ανάλογα με τη διαμόρφωση του χώρου στον οποίο θέλουμε να τοποθετήσουμε εντομοπαγίδες, υπάρχουν επιτοίχιες, επιτραπέζιες ή κρεμαστές. ​

Τα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα. Σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλλει από μερικές δεκάδες μέλη, που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες, έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση, που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη.

Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα. Η επιτυχία τους αυτή έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν το οικοσύστημα, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται.

Υπάρχουν δύο κύρια είδη, το Μαύρο ή Μυρμήγκι του κήπου (Lasius niger) και το Μυρμήγκι του Φαραώ (Monomorium pharaonis). Και τα δύο προκαλούν προβλήματα, καθώς διανύουν μεγάλες αποστάσεις σε αναζήτηση τροφής.

Τα Μυρμήγκια του Φαραώ αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία, επειδή τρέφονται συχνά σε ανθυγιεινές περιοχές, όπως οι αποχετεύσεις και οι κάδοι απορριμμάτων και μπορούν εύκολα να μεταδώσουν παθογόνους μικροοργανισμούς.

Η καταπολέμησή τους γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με το κατάλληλο εντομοκτόνο. O ψεκασμός γίνεται περιμετρικά, με εντομοκτόνα σκευάσματα που διαλύονται σε νερό και ψεκάζονται με κοινά ψεκαστικά μηχανήματα. Ενώ το νερό εξατμίζεται, η δραστική ουσία παραμένει στην ψεκασμένη επιφάνεια και καθώς το έντομο κινείται στη ψεκαζόμενη περιοχή, αυτή προσκολλάται στο σώμα, τα πόδια, τις κεραίες και τις τρίχες του, προκαλώντας το θάνατό του. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα σημεία διέλευσης των μυρμηγκιών, στις εισόδους των σπιτιών, σε υγρά και ζεστά σημεία, σε φρεάτια, σωληνώσεις ύδρευσης, πίσω από ηλεκτρικές συσκευές, κ.α.

Για την ολοκληρωμένη καταπολέμηση των μυρμηγκιών, γίνεται χρήση τροφοελκυστικού δολώματος σε μορφή gel. Τα μυρμήγκια έλκονται από το gel, το προσλαμβάνουν δια της κατάποσης και μέσω της τροφάλλαξης, το μεταδίδουν σε όλη τη φωλιά.

Οι ψύλλοι είναι το μεγαλύτερο εντομολογικό πρόβλημα στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και θεωρείται το σημαντικότερο εκτοπαράσιτο αιμομυζητικό αρθρόποδο έντομο, που παρασιτεί σε θηλαστικά ζώα και πτηνά.

Υπάρχουν περίπου 2500 είδη. Τα σημαντικότερα είναι: ο ψύλλος του ανθρώπου (Pulex irritans), ο ψύλλος του σκύλου (Ctenocephalides  canis), ο ψύλλος της γάτας (Ctenocephalides felis), ο ψύλλος των τρωκτικών (Xenopsylla cheopis).

Μεταδίδουν Πανώλη, Ενδημικό τύφο και Μελιταίο πυρετό. Τα περιττώματά τους είναι μολυσμένα και μολύνουν τους χώρους όπου βρίσκονται για περισσότερο από έναν χρόνο.Τα πίσω πόδια είναι μεγαλύτερα και ισχυρότερα των μπροστινών και μπορούν να κάνουν άλματα μέχρι 70cm, καθιστώντας τον ψύλλο τον καλύτερο άλτη μεταξύ των ειδών του ζωικού βασιλείου, σε σύγκριση με το μέγεθος του σώματός τους. Το μήκος του σώματός τους φθάνει μέχρι 2,5mm και είναι άπτερα.

Παρασιτούν στο τρίχωμα των θηλαστικών και στο φτέρωμα των πουλιών.

Ο τρόπος διασποράς των ψύλλων γίνεται κυρίως με τα τρωκτικά, τα αδέσποτα κατοικίδια ζώα και τα πτηνά. Εκτός της μετάδοσης των ασθενειών, προκαλούν ενόχληση στα παραγωγικά ζώα, με αποτέλεσμα τη μείωση της γαλακτοπαραγωγής και της ανάπτυξής τους.

Ο ενήλικος ψύλλος ζει έως 2 εβδομάδες και περιμένει μέσα στη νύμφη μέχρι να εμφανιστεί ο κατάλληλος ξενιστής και οι κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η διάρκεια ζωής του μπορεί να παραταθεί, ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος.

Οι ενήλικες βγαίνουν από το κουκούλι τους και πηδούν στον ανυποψίαστο ξενιστή, όταν ανιχνεύουν την παρουσία του από τη θερμότητα του σώματος και από την κίνησή του, που προκαλεί κραδασμούς. Γι’ αυτό προσελκύονται από δονήσεις του εδάφους και από την παρουσία διοξειδίου του άνθρακα (το οποίο θεωρούν πως είναι σήμα ότι κοντά υπάρχει κάποιο ζώο).

Η καταπολέμηση των ψύλλων γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με ειδικό εντομοκτόνο ή με χρήση ψυχρών εκνεφωτήρων foggers, για την καλύτερη κάλυψη κλειστών χώρων.

Τα φίδια είναι ωφέλιμο είδος και παίζουν σημαντικό ρόλο στο περιβάλλον. Ένα και μόνο φίδι υπολογίζεται ότι θα τραφεί με 1000 περίπου τρωκτικά στη διάρκεια της ζωής του.

Οποιοδήποτε φίδι αντιληφθεί την παρουσία ανθρώπου, προσπαθεί πανικόβλητο να ξεφύγει. Μόνο εάν το φίδι εγκλωβιστεί, θα προσπαθήσει να τρομάξει το θύτη του, στρέφοντας το κεφάλι του προς το μέρος του και βγάζοντας το χαρακτηριστικό συριγμό του. Το φίδι θα χρησιμοποιήσει την έσχατη άμυνα του δαγκώματος, μόνο όταν πατηθεί ή νιώσει το θύτη να πλησιάζει απειλητικά κοντά του. Η απόσταση ασφαλείας που πρέπει να κρατάμε είναι τουλάχιστον 2-3m.

Στόχος μας δεν είναι η εξόντωση των φιδιών, αλλά η απώθησή τους. Για το λόγο αυτό, γίνεται χρήση ειδικών απωθητικών σκευασμάτων, με τα οποία δημιουργούμε μια προστατευτική ζώνη περιμετρικά του χώρου που θέλουμε να προστατεύσουμε. 

Τα σκευάσματα αυτά είναι σε υγρή και κοκκώδη μορφή και εφαρμόζονται μόνο σε εξωτερικούς χώρους. Ειδικά στην κοκκώδη μορφή, το σκεύασμα μπορεί να αντέξει ως και έξι μήνες.

Όλα τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε είναι εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Οι κοριοί είναι αιμομυζητικά άπτερα έντομα. Υπάρχουν περισσότερα από 90 είδη κοριών. Το σημαντικότερο είδος, το C. Lectularious, είναι παράσιτο του ανθρώπου και το συναντάτε σε εύκρατα κλίματα. Το μέγεθός τους δεν ξεπερνάει τα 7mm. Το σχήμα τους, ωοειδές και πεπλατυσμένο, τους επιτρέπει να κρύβονται εύκολα σε σχισμές και χαραμάδες.

Ο ενήλικος κοριός μπορεί να ζήσει για αρκετούς μήνες χωρίς να τραφεί. Αδρανοποιείται και περιμένει να παρουσιαστεί κάποιος ξενιστής, για να ξεκινήσει και πάλι να ζει. Ο βιολογικός του κύκλος χαρακτηρίζεται από ημιτελή μεταμόρφωση (αυγό – νύφη – ενήλικο έντομο).

Τους συναντάμε στις ραφές των στρωμάτων, στους σκελετούς των κρεβατιών, στα κομοδίνα, στις ντουλάπες, στους καναπέδες, στα κουφώματα, στις κουρτίνες, στις πρίζες, πίσω από ταπετσαρίες, στα σοβατεπί των τοίχων, στα πατώματα κ.α. Οι κοριοί γίνονται εύκολα ορατοί, αρκεί να κοιτάξουμε στα προαναφερόμενα σημεία, ψάχνοντας για έντομα ή κηλίδες αιμοσφαιρίνης που αποβάλλουν μετά από κάθε γεύμα.

Η πιο συχνή μετάδοση των κοριών γίνεται μέσω των αποσκευών που μεταφέρονται από μολυσμένους χώρους. Η καταπολέμησή τους γίνεται με την εφαρμογή υπολειμματικού ψεκασμού με ειδικό εντομοκτόνο, στα σημεία όπου βρίσκονται.

Εάν προσβληθεί το στρώμα, καλό είναι να πεταχτεί. Όσα υφάσματα βρίσκονται στον προσβεβλημένο χώρο, θα πρέπει να γίνει στεγνό καθάρισμά τους ή πλύσιμο. Για όσα δεν είναι εφικτό να καθαριστούν, θα πρέπει να ψεκαστούν. ​

ΑΡ. ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ 124149/26-5-2010